Bismillahirrahmânirrahîm.

“Amener resülu bima unzile ileyhi min rabbihi vel mu’minün (mu’minüne), kullun amene billahi ve melaiketihi ve kutubihi ve rusulih(rusulihi), la nuferriku beyne ehadin min rusulih(rusulihi), ve kalü semi’na ve ata’na gufraneke rabbena ve ileykel masir(masiru).

La yukellifullahu nefsen illa vus’aha leha ma kesebet ve aleyha mektesebet rabbena la tuahızna in nesina ev ahta’na, rabbena ve la tahmil aleyna ısran kema hameltehu alellezine min kablina, rabbena ve la tuhammilna ma la takate lena bih(bihi), va’fu anna, vagfir lena, verhamna, ente mevlana fensurna alel kavmil kafirin(kafirine).” (Bakara 285-286)

Amenerrasulü’nün Türkçe Anlamı

Rahman ve Rahim olan Allah (c.c) Adıyla

Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü’minler de (iman ettiler). Her biri; Allah’a, (c.c) meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler ve şöyle dediler: “Onun peygamberlerinden hiçbirini (diğerinden) ayırt etmeyiz.” Şöyle de dediler: “İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz! Senden bağışlama dileriz. Sonunda dönüş yalnız sanadır.” (285)

Allah, bir kimseyi ancak gücünün yettiği şeyle yükümlü kılar. Onun kazandığı iyilik kendi yararına, kötülük de kendi zararınadır. (Şöyle diyerek dua ediniz): “Ey Rabbimiz! Unutur, ya da yanılırsak bizi sorumlu tutma! Ey Rabbimiz! Bize, bizden öncekilere yüklediğin gibi ağır yük yükleme. Ey Rabbimiz! Bize gücümüzün yetmediği şeyleri yükleme! Bizi affet, bizi bağışla, bize acı! Sen bizim Mevlamızsın. Kafirler topluluğuna karşı bize yardım et.” (286)