Resûlullah, günlük hayatında dilinden duayı eksik etmezdi. O (sallallahu aleyhi ve sellem), biz ümmetinden de aynı şekilde davranmamızı beklerdi. Nitekim Şefkat Peygamberi’nin dualarını alışkanlık haline getirdiğimizde Yüce Allah’a olan inanç ve bağlılığımızı gösterdiğimiz gibi büyük sevaba da nail oluyoruz.

Allah ’ın 99 ismini zikretmek insanın gündelik hayatını değiştiriyor. Akademisyenler bu görüşü doğruluyor.

Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Abdülaziz Hatip’e göre Allah’ı, isim ve sıfatlarıyla tanımak, O’nu her an yanında hissetmek, insan için büyük bir emniyet ve saadet vesilesi. Kişi inandığı Allah’ın isimlerini ve manalarını bilmekle vasıtasız olarak O’nunla bir nevi dostluk ve diyalog kurma imkanı bulmuş olur.

Bir gün Hazreti Peygamber (s.a.v) Efendimiz, ashabıyla mescit’te otururken Cebrâil Aleyhisselâm geldi ve şöyle dedi:

Ey Muhammed! Hakk Teâlâ sana selâm gönderdi ve bu duayı sana verdi. Ki bu duayı senden önce hiç bir peygambere vermedi.

Ey Muhammed! Her kim bu duayı okursa veya üzerinde taşırsa, kıyamet günü kabirden kalkacak burağa binecek, hattâ mahşer halkı “Bu hangi peygamberdir?” diye hayretler içinde kalacaktır. O sırada nidâ edilir: “Bu bir peygamber değildir. Dünyada iken Miftahul Cennet duasını okudu. Hakk Teâlâ bu kerameti ona bahşeyledi. Ve rıdvân cennetlerini ona açtı.”

Sevgili Peygamberimiz Hz..Muhammed (s.a.s.) bir hadisi şeriflerinde şöyle buyuruyor: ʺDin nasihattir.ʺ ^[1] İnsanın manevi hayatında nasihat almanın ve onu hayatına tatbik etmenin önemi büyüktür. Her Müslümanın küçük büyük farketmeksizin ömrü boyunca nasihate ihtiyacı vardır. Mü’minlerin nasihat kaynağı şüphesiz Kur’an-ı Kerim’dir.

Kerim kitabımızdaki öğütler bizleri Allah’a yakınlaştırır ve yüce Rabbimizin bizlerden razı olmasına vesile olur. Zariyat Suresinde: ʺ Sen yine de öğüt ver. Çünkü öğüt mü’minlere fayda verir.^[2] buyurulur.

Hak Teâlâ Hazretleri buyuruyor

:ُيبِجُ أٌيبِرَى قِّنِاَ فىِّنَى عِادَبِ عَكَلَأَا سَذِواى ِوا لُيبِجَتْسَيْلَ فِانَعَا دَذِ اِاعَّ الدَةَوْعَد.َونُدُشْرَيْمُهَّلَعَوا بِى لُنِمْؤُيْلَو“

Kullarım Sana, Ben’i sorduğunda (on--lara haber ver ki): Ben çok yakınım. Bana duâ ettiği vakit duâ edenin duâsına karşılık veririm. O hâlde (kullarım da) benim davetirrme icâbet etsinler ve bana îman etsinler ki doğru yolu bulalar.”(el-Bakara, 186)

İsa aleyhisselam bir gün deniz kenarından geçerken nurdan yaratılmış bir kuş gördü. İnsan ona baktığı zaman nurunun aydınlığından gözünü açamazdı. Kuş gidip kendini çamura batırdı ve gidip denize girdi ve yine tertemiz olup parladı. Denizden çıkıp yine çamura battı ve gelip denize girip temizlendi. Bu hal tam beş sefer tekrar etti.
İsa aleyhisselam: "Bu kuş neden kendini çamura batırıyor, sonra çıkıp denize giriyor ve temizleniyor?" diye kuşun haline şaşırdı.ALLAH'ü Zülcelal, İsa aleyhisselam'a şöyle vahyetti: