1.Namazda konuşmak (Namazda gerek bilerek, gerekse yanılarak veya yanlışlıkla konuşmak namazı bozar).

2.Çok veya aşırı bir davranışta bulunmak (Amel-i kesîr). Dışarıdan gözlemleyen kişide, namazda olunmadığı izlenimi verecek davranışta bulunmak.

3.Bedenin cephesini kıbleden başka bir yere çevirmek.

4.Bir şey yiyip içmek. Namazda yenen şey namazı bozmakla birlikte, ağızda kalan küçük parçaları yutmak namazı bozmaz. (Yiyecek kalıntısı nohut miktarından küçükse namazı bozmaz, büyükse bozar).

5.Özürsüz olarak boğaz hırıldatmak (tenahnuh etmek), öksürmeye çalışmak. Ancak herhangi bir zorlama olmaksızın doğal olarak öksürmek veya sesindeki hırıltıyı giderip sesi güzelleştirmek için; namazda olduğunu anlatmak ve yanlış okuyan imamı uyarmak için öksürmek namazı bozmaz.

6.''Üf, tüh'' diyerek bir şeyi üflemek veya bezginlik göstermek ve ''uf, puf, ah, oh'' gibi şeyler söylemek namazı bozar.

7.Gülmek (Kendisinin duyacağı kadar gülme sadece namazı bozar, yakında bulunanların işitebileceği kadar olan ise hem namazı hem abdesti bozar).

8.Namazda göze ilişen bir yazıya bakmakla namaz bozulmaz. Fakat karşısındaki Mushaf'tan ezberinde olmayan bir âyet okunursa, Ebû Hanîfe'ye göre namaz bozulur.

9.Sabah namazını kılarken güneşin doğması; bayram namazını kılarken zeval vaktinin olması; cuma namazını kılarken ikindi vaktinin girmesi durumunda, namaz bozulur. Fakat öğle namazını kılarken ikindi vaktinin girmesiyle, öğle namazı bozulmaz.

10.Teyemmüm ile namaz kılmakta iken, kullanılması mümkün olan suyun görülmesi, namazı bozar.

11.Namaz kılanın önünden geçilmesi namazı bozmaz.

12.Namaz kılarken, herhangi bir sebeple abdest bozulursa namaz da bozulmuş olur.