Hz. Ömer radıyallahu anhunun hilafeti zamanında, bir şahıs hanımının çok söylenmesi karşısında, Hz. Ömer radıyallahu anhuya şikâyete karar verip Halife’ nin evine geldi. Kapıya geldiğinde, içerden sert, sinirli konuşan bir kadın sesi duydu. Bunun üzerine kapıyı çalamadı ve tereddüt eder vaziyette Öylece beklemeye başladı. Biraz sonra, hep kadının konuştuğunu ve halifenin sustuğunu anlayan adam, kapıyı çalmaktan vazgeçip geri dönmeye karar verdi. Tam ayrılacağı zaman, Hz. Ömer radıyallahu anhu kapıyı açtı ve şahsı görünce:

Neden geldin, bir şey söylemeden niye geri dönüyorsun? Diye sordu. Adam:

Ya Ömer! Ben hanımımdan şikâyete gelmiştim. Baktım ki Halife bile hanımına ses çıkarmıyor. Ben niye şikâyet edeyim, diye düşündüm ve geri dönmeye karar verdim, dedi. Bunun üzerine, Hz. Ömer radıyallahu anhu şu karşılığı verdi:

O benim evimin hanımıdır, çocuklarımın anasıdır, yemeklerimizi yapar, çamaşırlarımızı yıkar, evimizi düzenler. O bunları ihsan olarak yapıyor. Böyle birisine laf söylemek yakışmaz.