Resûlüllah (Sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu:

“Fuhuş söyleyen (çirkin söz söylemek, sövmek) kimseye Cennet haramdır” Yine bu yurdu:

“Cehennemde öyle insanlar olur ki, ağzından çıkan pisliğin fena-kokusundan bütün Cehennemdekiler feryad edip, bu kimdir? Derler. Bun­lar, fuhuş ve çirkin sözlerin konuşulduğu yeri seven ve kendileri de öyle konuşanlardır, denir.” İbrahim ibn Meysere diyor ki:

“Fuhuş söyleyen, kıyamette köpek şeklinde olacaktır”. Fuhuşun en çoğu, fesadçılarda ol­duğu gibi, çirkin sözler söyleyip, avret yerlerini anmaktır. Sövmek ise bunu bir kimseye söylemektir. Resûlüllah (Aleyhissalatü vesselam) bu­yurdu:

“Annesine babasına sövene lanet olsun”.

“Bunu kim yapar?” dedik­lerinde:

“Başkasının anne ve babasına sövüp kendi anne ve babasına sövdüren, anne ve babasına sövmüş demektir” buyurdu.

Mübaşeret (cima’) bildiren sözleri, fuhuş olmaması için îma ile söy­lemelidir. Çirkinlik bulunan her şeyde işaretle konuşup açık söylememelidir. Kadın ismini açık söylemeyip “örtülüler” demek lazımdır. Bir kim­sede basur ve bars gibi çirkin hastalıklar varsa “hastalık” deyip, böyle sözlerde edebli olmalıdır. Çünkü bu da fuhuş sözlerden bir çeşit olabilir.[151]

43- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“İki bacağının ve iki çenesi­nin arasında bulunanları hıfzetmesini bilen kimse cennete girer.”[152]

44- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Lisanını, kulağını ve gözünü Arefe günü korumasını bilen kimse, bu arefeden gelecek arefeye kadar yapacağı ufak tefek günahlardan affedilir.”[153]

45- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Aslı (anası ve babası) te­miz olan ve temiz doğan kimsenin huzuru da temiz olur. (Helal olan böyle bir evlat kimsenin gıybetini yapmaz,).”[154]

46- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Haya hislerinden yoksun olan, pahasızca işler yapan, kimsenin aleyhinde konuşmak gıybet değildir.”[155]

47- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Elini ve dilini tutmasını bi­len kimse kurtuluş bulmuştur.”

48- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Bedenin sıhhati ve ruhun afiyeti on kısımdır. Bunun dokuzu susmakla, biri de insanlardan uzak bulunmakla kazanılır.”

49- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Karşılıklı biribirlerine sö­venlerin günahı, küfre ilk defa başlayana aittir. Kendisine sövülen bu haddi aşmadıkça...”[156]

50- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kıyamet günü Allah'ın ya­nında durumu en kötü olan kimse, nasın kendisini kötü, çirkin sözlü­lüğünden dolayı terk ettiği kimsedir.”[157]

51- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Kişiyi huzurunda övmek, onu ( kör bıçakla ) kesmekten beterdir,”[158]

52- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Başkasını övmekten sakını­nız. Çünkü, bu hal onu gurura sevk eder ve helakine sebep olacağından boğazlanmak demektir.”[159]

53- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“İftira ve söz koğuculuğu yapmaktan kaçınınız.”[160]

54- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Yalan söylemekten kesinlikle kaçınız. Çünkü: Yalan imanın yabancısıdır, imanla yalan birlik­te bulunamaz.”[161]

55- Resulullah (s.a.v.) buyuruyor ki:

“Bir adam veya kadın, cariyelerine böyle bir fiiline muttali olmadıkları halde ( ey zina eden, zinakar ) derlerse kıyamet günü cariyeleri tarafından haklarında (had) uygulanır. Çünkü dünyada aralarından müsavat olmadığından haddin uygulanması mümkün değildir.”[162]